_
_
_
_
_
BOTELLA AO MAR | LUCES
Columna
Artículos estrictamente de opinión que responden al estilo propio del autor. Estos textos de opinión han de basarse en datos verificados y ser respetuosos con las personas aunque se critiquen sus actos. Todas las columnas de opinión de personas ajenas a la Redacción de EL PAÍS llevarán, tras la última línea, un pie de autor —por conocido que éste sea— donde se indique el cargo, título, militancia política (en su caso) u ocupación principal, o la que esté o estuvo relacionada con el tema abordado

Namorarse dunha vaca

CONFESEMOS O NOSO INFANTILISMO XERACIONAL os que defendemos utopías realizadas na terra. Tiñan algún defectiño a Unión Soviética, a China, Cuba, mesmo Albania. Sabiamolo, e así e todo defendiamos o seu carácter fundamentalmente benéfico: non había explotación capitalista. Agora vemos a máscara impasibel de Putin, Chechenia, Cáucaso todo, os xornalistas asasinados, Anna Politkóvskaya..., a profunda degradación moral á que conduce o autoritarismo (Non cuspamos para arriba).

POR SE FICASEN DÚBIDAS, LEASE Koba, o Temíbel, do Martin Amis. Nin a maior cegueira nin o maior cinismo fica enteiro logo de ler ese tremendo relatorio do inferno na terra soviético.

E EDITAN AO MARTIN AMIS (estes ingleses tristóns) en galego, ben, moi ben. Unha cultura, unha lingua que non é quen a recibir ao seu tempo está morta. A traducción da cultura toda do noso tempo á nosa lingua é imprescindíbel.

NON SÓ A LITERATURA, TAMÉN E ANTES DE COUSA NINGUNHA A CIENCIA, as tecnoloxías. E as páxinas de negocios. Sen iso non hai nada, non hai presente e non hai futuro. Sen iso, só representamos unha ficción, unha ficción literaria.

(PORQUE AFONSO IX, X NA LIÑAXE CASTELÁ, NON TIÑA RAZÓN. A nosa lingua non serve únicamente para contar chistes e para a poesía: en Portugal e no Brasil serve para todo. E aquí, se queremos e podemos, tamén. )

MAIS, QUE LEDICIA VER QUE SE TRADUCE E EDITA AO MESTRE BECKETT de Molloy. Todos escribimos, ou debemos escribir, despois do Beckett. De Beckett pouco dicir.

Lo que más afecta es lo que sucede más cerca. Para no perderte nada, suscríbete.
Suscríbete

DE AUSTER SI, do Auster podemos dicir que tamén nos alegra lelo nesta lingua que non existe como tal, nesta lingua á que é tan difícil traducir pois hai que inventala. Leramos ao Paul Auster en portugués, en castelán, e agora en galego. Parabéns para o editor.

AI, E COMO CANSA O NOSO PAÍS. Agora que fóra (antes diciamos no extranxeiro, e que logo nos afixemos a andar por aí adiante) sinto o alivio de descansar da vida de un, do país de un. Todos fatigan, o noso máis.

PASO POR BREMEN logo de 7 anos. Fermoso como o frío.

PALABRAS PARA FALAR COAS VACAS: Daquela, unha mociña intelixente contárame que lle preguntara pola nosa lingua a un coñecido seu, fillo de galegos, e o rapaz contestara que eran palabras para falar coas vacas.

QUÉ SERIA DAQUELA MOCIÑA? QUE DAQUEL RAPAZ, agora un home, que levaba tanta rabia dentro? Tanta vergoña de si, tanto odio contra el propio e os seus. Galegos, raza maldita.

E QUE TERÁN TAMÉN CONTRA AS VACAS? Son tan lindas. Elegantes e mamíferas. Nada malo en namorarse dunha vaca. Se ela consinte, claro.

Regístrate gratis para seguir leyendo

Si tienes cuenta en EL PAÍS, puedes utilizarla para identificarte
_

Archivado En

Recomendaciones EL PAÍS
Recomendaciones EL PAÍS
Recomendaciones EL PAÍS
_
_